Gettysburg Koleji’nden araştırmacılar Çin, Almanya, Meksika ve Amerika Birleşik Devletleri’ndeki insanlara atıştırmalık yiyecekler ve temel kişilik özellikleri hakkında sorular sordu. Brian P. Meyer liderliğindeki bir ekip , Kişilik Araştırmaları Dergisi’nde yayınlanan bir çalışmada, dört ülkede de tatlıları seven insanların daha iyi olma eğiliminde olduğunu yazdı .
“Uyumluluk ile tatlı tatları tercih etme arasındaki bağlantı, bazen nazik ve hoş insanların yanı sıra bazı kültürlerde sevdiğimiz insanları (örneğin, “tatlım”, “şekerim” vb.) tanımlamak için kullanılan terimlerle eşleşiyor” diye yazıyorlar araştırmacılar.
Ekibe göre bulgular, insanların neden sevdikleri insanları tatlı zevklerine benzer özelliklerle (sevimli, sevimli, hoş, tatlı) tanımlama eğiliminde olduklarını açıklayabilir.
Ekip toplamda 1.629 katılımcıyı bir araya getirdi – 373’ü Çin’den, 471’i Almanya’dan, 400’ü Meksika’dan ve 399’u ABD’den. Katılımcılar ilk olarak Beş Büyük kişilik özelliğini (açıklık, vicdanlılık, uyumluluk, dışa dönüklük ve nevrotiklik) derecelendirmek için bir anket doldurdular. Daha sonra “ tat tercih ölçeğini” doldurdular.
“İnsanların 1 (hiç sevmediğim) ile 6 (çok beğendiğim) arasında derecelendirdiği on öğe (şeker, karamel, çikolatalı kek, bal, dondurma, akçaağaç şurubu, armut, kuru üzüm, çilek ve şeker) var. “
Katılımcılardan ayrıca tatlı, ekşi, tuzlu, acı ve baharatlı yiyeceklere yönelik tercihlerini derecelendirmeleri istendi. Sonuçlar, dört ülkenin tamamından katılımcılar için tat hoşluğunun tatlı tat tercihleriyle “önemli ve pozitif” bir şekilde ilişkili olduğunu gösterdi.
Araştırmacılar, “Bu projenin sonuçları, uyumluluk ile tatlı tat tercihi arasındaki ilişkinin, sosyal değerler, normlar, gelenekler, diller ve konum açısından büyük farklılıklar gösteren kültürlerde mevcut olduğunu gösteriyor” dedi.
Ekip, tatlılığa ilişkin metaforların evrensel olduğunu, çünkü tatlı yemenin evrensel bir zevk olduğunu ve diğer tat türlerine göre daha hoş olduğunu vurguluyor. Araştırmacılar ayrıca, vicdanlılık veya açıklık gibi özelliklerle karşılaştırıldığında nezaket ve düşünceliliğin hem bireylere hem de bir bütün olarak topluma evrimsel olarak uyarlanabilir göründüğü sonucuna vardı.
