Elbette bu başarı gerçekten şanslı bir sayı kümesine sahip olarak elde edilmedi . Mandel, ilk olarak Romanya’da bir piyangoyu kazanmak için kullandığı bir sisteme sahipti; parayı yetkililere rüşvet olarak verdi ve önce Avrupa’ya sonra Avustralya’ya gitti.
Piyangoyu kazanma şansınız oldukça düşüktür. Örneğin, bir biletle en yüksek ikramiyeyi kazanma şansınız 139.838.160’ta 1’dir. Başka bir bilet satın alarak şansınızı ikiye katlamaya karar verdiğinizi varsayalım, yine de sadece 139.838.160’ta 2 şansınız olur.
Ancak, bu kombinasyonlardan daha fazlasını satın alabileceğinizi varsayarak, sonunda 139.838.160’da 139.838.160 oranına ulaşacağınızı fark edeceksiniz. Şimdi bir matematik problemi yerine lojistik bir probleminiz var: İkramiyeyi kazanmadan 139.838.160 bilet elde etmek.
Mandel , belirli piyangolarda ikramiye ödülünün piyangonun her olası kombinasyonunu satın alma maliyetinin üç katından fazlasına çıktığını fark etti. Her sayı kombinasyonunu satın alabileceğinizi varsayarsak, yatırımınızın getirisi (neredeyse) garanti altına alındı (birkaç düzenli oyuncunun aynı sayılarla kazanmaması ve kümeyi bölmemesi varsayılarak). Mandel esasen bunu yapmaya karar verdi.
Açık kurallara aykırı olmasa da, oyunun ruhuna tam olarak uymuyordu. Artık matematiksel olmasa da sorunlar yine de küçük değildi. İlk önce yeterli sayıda yatırımcıyı plana katılmaya ikna etmesi gerekiyordu ve bunu birkaç yıl içinde başardı. Daha sonra katıldıkları piyangodaki her olası kombinasyonu satın almanın bir yolunu bulması gerekiyordu. Milyonlarca farklı kombinasyona girebileceklerini göz önünde bulundurarak, bunun için biletlerde algoritmalar oluşturması gerekiyordu (o zamanlar bazı piyangolar buna izin veriyordu).
Basılmış ve satılmaya hazır bir bilet yığınıyla, ardından yeterince büyük bir ikramiye bekleme meselesi geldi, bu noktada ekip bu biletleri mağazalardan satın alacaktı. O zaman bile, söz konusu biletlerin büyük çoğunluğu göz önüne alındığında, Virginia’daki durum gibi her zaman sorunsuz gitmiyordu.
Avustralya’daki birden fazla küçük piyangoda kazanan Mandel, ABD’de ikramiyeleri her kombinasyonu satın almanın maliyetinden çok daha fazla olan piyangolar gördü. Özellikle ilgi çekici olanı, çekilişlerinde yalnızca 1 ila 44 arasındaki sayıları kullanan yeni Virginia piyangosuydu. Bu, 7.059.052 olası kombinasyon olduğu anlamına geliyordu; bu, normal 25 milyon veya daha fazlasından çok daha azdı.
Büyük ikramiye yeterince yüksek olduğunda -15,5 milyon dolar- sahadaki ekibine biletleri toplu olarak satın almalarını emretti. Mandel elbette alışılmadık satın alma işlemini önceden ayarlamıştı , on binlerce biletle içeri girip benzin istasyonu görevlisine “Umarım yüzlercesini alırsınız” demelerine izin vermek yerine… Ancak bazıları anlaşmadan çekildi ve bilet kombinasyonları satın alınmadan bırakıldı.
İki günlük satın alımların ardından Mandel’in ekibi, kazanmayı garantilemek için gereken 7 milyon olası kombinasyondan 6,4 milyonunu satın almıştı. Gergin olsalar da kaybeden biletler yığınında kazanan bilet onlardaydı.
FBI ve CIA tarafından soruşturulmasına rağmen hiçbir suç bulunamadı. Mandel, toplamda 14 farklı piyangoyu kazanarak kendisi ve yatırımcıları için milyonlarca pound ödül parası topladı ve ardından Vanuatu’nun tropikal adalarındaki bir sahil evine çekildi.
